Η ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ
Εκδότης Λυκόφως , ISBN 9786185095994
Η καταιγίδα είμαι εγώ˙ τα συναισθήματά μου˙ η φουρτούνα που έχει προκληθεί μέσα μου και είναι τόσο μεγάλη, λες και έχει κουνήσει ο Ποσειδώνας τη μαγική του τρίαινα.
Κάποιοι λένε πως η μοίρα μου είναι γραμμένη με νερό και σκόνη από τα άστρα… Εγώ λέω πως μπορεί… Αλλά γιατί να είναι αυτό ξεχωριστό; Αφού ακόμα και αυτή είναι απλά… σκόνη. Όπως εκείνη από το πιο όμορφο μπλε στολίδι που υπάρχει στον ουρανό, τη Γη μας. Τη σκόνη που είναι ανεπιθύμητη σε κάθε γωνιά. Που όλοι αγωνιούμε να αποδιώξουμε. Ίσως η απάντηση να είναι, ότι πάντα οι άνθρωποι θέλουν να κατακτήσουν αυτό που δεν μπορούν να κατέχουν. Αυτό που χαζεύουν με δέος. Όπως τα αστέρια. Όχι εγώ…
Για όλους τους ανθρώπους, το άπιαστο είναι κάτι για το οποίο αξίζει να ονειρευτούν. Για μένα, είναι απλά χάσιμο χρόνου. Γιατί τα πάντα στον κόσμο μου γυρίζουν σαν ένας καλοκουρδισμένος μηχανισμός με εναρμονισμένα γρανάζια, παρακινούμενα από τη λογική. Και μονάχα από αυτήν. Το μόνο σίγουρο, το μόνο αγαθό που δεν με έχει διαψεύσει ποτέ.
Είμαι αυτό που νιώθω˙ ποια είμαι όμως; Πώς έγινα αυτό που είμαι, ποια θα γίνω; Το άγνωστο πάντα με τρόμαζε. Και προς Θεού, μην εκμυστηρευτείς τους φόβους σου ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό. Γιατί θα σε κυνηγήσουν και θα σε καταρρίψουν. Έτσι λοιπόν έγινε και με μένα. Και η ζωή μου γέμισε άγνωστο. Και ο μηχανισμός μου διαλύθηκε. Και τα γρανάζια του σκορπίσαν στον ουρανό, ανάμεσα στα άστρα.
Στέκομαι στην άκρη του γκρεμού καθώς η καταιγίδα δυναμώνει. Κοιτάζω τον ουρανό, η συναστρία μου σφραγίστηκε. Λάμψη σκίζει τη μαύρη νύχτα˙ ένα, δύο, τρία˙ ο ουρανός συσπάται˙ η καταιγίδα είναι εδώ˙ πρέπει να ακολουθήσω τη μοίρα μου. Αστραπή˙ ένα, δύο˙ ο ουρανός συσπάται και πάλι. Ή μήπως όχι; Ένα˙ η καταιγίδα είμαι εγώ…
Περίληψη
Η καταιγίδα είμαι εγώ˙ τα συναισθήματά μου˙ η φουρτούνα που έχει προκληθεί μέσα μου και είναι τόσο μεγάλη, λες και έχει κουνήσει ο Ποσειδώνας τη μαγική του τρίαινα.
Κάποιοι λένε πως η μοίρα μου είναι γραμμένη με νερό και σκόνη από τα άστρα… Εγώ λέω πως μπορεί… Αλλά γιατί να είναι αυτό ξεχωριστό; Αφού ακόμα και αυτή είναι απλά… σκόνη. Όπως εκείνη από το πιο όμορφο μπλε στολίδι που υπάρχει στον ουρανό, τη Γη μας. Τη σκόνη που είναι ανεπιθύμητη σε κάθε γωνιά. Που όλοι αγωνιούμε να αποδιώξουμε. Ίσως η απάντηση να είναι, ότι πάντα οι άνθρωποι θέλουν να κατακτήσουν αυτό που δεν μπορούν να κατέχουν. Αυτό που χαζεύουν με δέος. Όπως τα αστέρια. Όχι εγώ…
Για όλους τους ανθρώπους, το άπιαστο είναι κάτι για το οποίο αξίζει να ονειρευτούν. Για μένα, είναι απλά χάσιμο χρόνου. Γιατί τα πάντα στον κόσμο μου γυρίζουν σαν ένας καλοκουρδισμένος μηχανισμός με εναρμονισμένα γρανάζια, παρακινούμενα από τη λογική. Και μονάχα από αυτήν. Το μόνο σίγουρο, το μόνο αγαθό που δεν με έχει διαψεύσει ποτέ.
Είμαι αυτό που νιώθω˙ ποια είμαι όμως; Πώς έγινα αυτό που είμαι, ποια θα γίνω; Το άγνωστο πάντα με τρόμαζε. Και προς Θεού, μην εκμυστηρευτείς τους φόβους σου ούτε στον ίδιο σου τον εαυτό. Γιατί θα σε κυνηγήσουν και θα σε καταρρίψουν. Έτσι λοιπόν έγινε και με μένα. Και η ζωή μου γέμισε άγνωστο. Και ο μηχανισμός μου διαλύθηκε. Και τα γρανάζια του σκορπίσαν στον ουρανό, ανάμεσα στα άστρα.
Στέκομαι στην άκρη του γκρεμού καθώς η καταιγίδα δυναμώνει. Κοιτάζω τον ουρανό, η συναστρία μου σφραγίστηκε. Λάμψη σκίζει τη μαύρη νύχτα˙ ένα, δύο, τρία˙ ο ουρανός συσπάται˙ η καταιγίδα είναι εδώ˙ πρέπει να ακολουθήσω τη μοίρα μου. Αστραπή˙ ένα, δύο˙ ο ουρανός συσπάται και πάλι. Ή μήπως όχι; Ένα˙ η καταιγίδα είμαι εγώ…
Πληροφορίες προϊόντος
- Συγγραφέας Χαζάπη, Μαντώ
- Eκδότης Λυκόφως
- ISBN 9786185095994
- Κωδικός Ευριπίδη 010100063956
- Έτος κυκλοφορίας 2019
- Σελίδες 0
- Διαστάσεις
- Βάρος 0 gr
