Εκτεταμένη αναζήτηση

ΑΝΤΕΡΑΣΤΑΙ-ΚΛΕΙΤΟΦΩΝ

Πλάτων

Εκδότης Ζήτρος , ISBN 9789606490545

Στην ανά χείρας μελέτη τίθενται προς επεξεργασία δύο διάλογοι, οι Αντερασταί και ο Κλειτοφών, οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα είναι μη γνήσιας πλατωνικής γραφής. Ο αναγνώστης του πρώτου διαλόγου ευρίσκεται ενώπιον μίας ερεθιστικής έκπληξης: συναντά ίσως για πρώτη φορά στο πλαίσιο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας ένα κείμενο στις διαδοχικές αρθρώσεις τού οποίου τίθεται με συναρπαστική επιμονή η σχέση μεταξύ Φιλοσοφίας και Επιστήμης. Αλλά η έκπληξη δεν εγγράφεται τόσο στο ανωτέρω σημείο όσο σε αυτό που ακολουθεί: η Φιλοσοφία κατά βάση παρουσιάζεται να απολογείται –και μάλιστα και προς τον εαυτόν της–, να υποβάλλεται σε έξωθεν και σε εσωτερική κριτική, να αναγνωρίζει ότι πρέπει να διέπεται από την αίσθηση του μέτρου και να αναθέτει, τελικά, στην Επιστήμη να της ορίζει, και σημειωτέον μέσω τής Γυμναστικής, τις δέουσες ερευνητικές και ερμηνευτικές διαδρομές. Για ποία αποχρώσα αιτία όμως συμβαίνουν τα ανωτέρω; Εκτιμούμε ότι μία έγκυρη απάντηση μπορεί να παράσχει ο δεύτερος διάλογος, στην εκτύλιξη του οποίου ο Σωκράτης δέχεται κριτική από τον συνομιλητή του αναφορικά με το ότι δεν κατορθώνει –ή ακόμη και αδιαφορεί– να αναδείξει στην πληρότητά τους τις οδηγίες του για το ηθικώς πράττειν και για την, εφηρμοσμένως, κατάκτηση μειζόνων αρεταϊκών αξιών οι οποίες θα νοηματοδοτούσαν τον προσωπικό και τον συλλογικό βίο και θα προσέφεραν την προσδοκώμενη ευδαιμονία στους ανθρώπους. Όσο και αν δεν εξασφαλίζονται οι αναγκαίες υποστηρικτικές κειμενικές πηγές, εκτιμούμε ότι οι δύο διάλογοι μπορούν να εξετασθούν ως προς μία κοινή θεωρητική και κοινωνική κατεύθυνση, με τους Αντεραστάς να λειτουργούν ως μεταρρυθμιστικές κριτικές αναγνώσεις και με τον Κλειτοφώντα ως οπισθοδρομική εξήγηση-αιτιολόγησή τους. Ο Σωκράτης ευρίσκεται ενώπιον προβληματισμών τούς οποίους προκαλεί κατά πάσα πιθανότητα το θυμοειδές τμήμα τής πόλης, τα μεσαία πνευματικά στρώματα.

Περίληψη

Στην ανά χείρας μελέτη τίθενται προς επεξεργασία δύο διάλογοι, οι Αντερασταί και ο Κλειτοφών, οι οποίοι κατά πάσα πιθανότητα είναι μη γνήσιας πλατωνικής γραφής. Ο αναγνώστης του πρώτου διαλόγου ευρίσκεται ενώπιον μίας ερεθιστικής έκπληξης: συναντά ίσως για πρώτη φορά στο πλαίσιο της αρχαίας ελληνικής γραμματείας ένα κείμενο στις διαδοχικές αρθρώσεις τού οποίου τίθεται με συναρπαστική επιμονή η σχέση μεταξύ Φιλοσοφίας και Επιστήμης. Αλλά η έκπληξη δεν εγγράφεται τόσο στο ανωτέρω σημείο όσο σε αυτό που ακολουθεί: η Φιλοσοφία κατά βάση παρουσιάζεται να απολογείται –και μάλιστα και προς τον εαυτόν της–, να υποβάλλεται σε έξωθεν και σε εσωτερική κριτική, να αναγνωρίζει ότι πρέπει να διέπεται από την αίσθηση του μέτρου και να αναθέτει, τελικά, στην Επιστήμη να της ορίζει, και σημειωτέον μέσω τής Γυμναστικής, τις δέουσες ερευνητικές και ερμηνευτικές διαδρομές. Για ποία αποχρώσα αιτία όμως συμβαίνουν τα ανωτέρω; Εκτιμούμε ότι μία έγκυρη απάντηση μπορεί να παράσχει ο δεύτερος διάλογος, στην εκτύλιξη του οποίου ο Σωκράτης δέχεται κριτική από τον συνομιλητή του αναφορικά με το ότι δεν κατορθώνει –ή ακόμη και αδιαφορεί– να αναδείξει στην πληρότητά τους τις οδηγίες του για το ηθικώς πράττειν και για την, εφηρμοσμένως, κατάκτηση μειζόνων αρεταϊκών αξιών οι οποίες θα νοηματοδοτούσαν τον προσωπικό και τον συλλογικό βίο και θα προσέφεραν την προσδοκώμενη ευδαιμονία στους ανθρώπους. Όσο και αν δεν εξασφαλίζονται οι αναγκαίες υποστηρικτικές κειμενικές πηγές, εκτιμούμε ότι οι δύο διάλογοι μπορούν να εξετασθούν ως προς μία κοινή θεωρητική και κοινωνική κατεύθυνση, με τους Αντεραστάς να λειτουργούν ως μεταρρυθμιστικές κριτικές αναγνώσεις και με τον Κλειτοφώντα ως οπισθοδρομική εξήγηση-αιτιολόγησή τους. Ο Σωκράτης ευρίσκεται ενώπιον προβληματισμών τούς οποίους προκαλεί κατά πάσα πιθανότητα το θυμοειδές τμήμα τής πόλης, τα μεσαία πνευματικά στρώματα.

Πληροφορίες προϊόντος

  • Συγγραφέας Πλάτων
  • Eκδότης Ζήτρος
  • ISBN 9789606490545
  • Κωδικός Ευριπίδη 010100068773
  • Έτος κυκλοφορίας 2021
  • Σελίδες 554
  • Διαστάσεις
  • Βάρος 628 gr

Πλάτων

Συγγραφέας

Έλληνας φιλόσοφος και συγγραφέας (427-347 π.Χ.). Γεννήθηκε στην Αθήνα από γονείς ευγενείς. Ο πατέρας του Αρίστωνας έλεγε ότι καταγόταν από τη γενιά του Κόδρου και η μητέρα του Περικτιόνη από το Σόλωνα. Είχε δύο αδερφούς, τον Αδείμαντο και το Γλαύκωνα. Το πρώτο του όνομα ήταν Αριστοκλής. Πλάτωνας ονομάστηκε αργότερα για το ευρύ του στέρνο και το πλατύ του μέτωπο. Νέος ασχολήθηκε με την ποίηση, αλλά γρήγορα στράφηκε προς τη φιλοσοφία. Ήταν 20 χρόνων, όταν γνώρισε το Σωκράτη και έμεινε κοντά του για οκτώ ολόκληρα χρόνια, μέχρι την ώρα που ο μεγάλος δάσκαλος πέθανε (399 π.Χ.). Ο άδικος θάνατος του Σωκράτη τον έπεισε ότι η αθηναϊκή δημοκρατία είχε μεγάλα ελαττώματα και ανέλαβε το ρόλο του κοινωνικού μεταρρυθμιστή. Μετά τη θανάτωση του Σωκράτη για λίγο καιρό κατέφυγε στα Μέγαρα, κοντά στο συμμαθητή του Ευκλείδη. Ύστερα γύρισε στην Αθήνα, όπου για 10 χρόνια ασχολήθηκε με τη συγγραφή φιλοσοφικών έργων, τα οποία φέρουν τη σφραγίδα της σωκρατικής φιλοσοφίας. Στη συνέχεια ταξίδεψε στην Αίγυπτο και στην Κυρήνη, όπου σχετίστηκε με το μαθηματικό Θεόδωρο, και τέλος στον Τάραντα της Ιταλίας, όπου γνώρισε τους πυθαγόρειους, από τη φιλοσοφική σκέψη των οποίων επηρεάστηκε αποφασιστικά. Μετά πέρασε στη Σικελία. Στην αυλή του βασιλιά των Συρακουσών Διονυσίου Α΄ γνώρισε το βασιλικό γυναικάδελφο Δίωνα, με τον οποίο συνδέθηκε φιλικά. Η φιλία όμως αυτή προκάλεσε τις υποψίες του Διονυσίου για συνωμοσία, γι' αυτό έδιωξε τον Πλάτωνα από τη Σικελία. Στην Αίγινα κινδύνεψε να πουληθεί ως δούλος αλλά τον εξαγόρασε ο Κυρηναίος φίλος του Αννίκερης. Επιστρέφοντας στην Αθήνα άνοιξε τη φιλοσοφική σχολή του, την Ακαδημία. Η προσπάθεια όμως των δύο φίλων να προσηλυτίσουν στις ιδέες τους το νέο ηγεμόνα Διονύσιο Β΄ απέτυχαν. Για τρίτη φορά ήρθε στην αυλή των Συρακουσών το 361, με σκοπό να συμφιλιώσει το Δίωνα με το Διονύσιο. Αυτή τη φορά κινδύνεψε και η ζωή του. Τον έσωσε η επέμβαση του πυθαγόρειου Αρχύτα. Αλλά ο Δίωνας δε γλίτωσε. Δολοφονήθηκε το 353. Έτσι ο Πλάτωνας έχασε τον άνθρωπο στον οποίο στήριξε τις ελπίδες του για την επιβολή των πολιτικών του ιδεών. Από τότε ο Πλάτωνας και μέχρι το θάνατό του ασχολήθηκε με τη διδασκαλία και με τη συγγραφή έργων φιλοσοφικών. Τα έργα του Πλάτωνα είναι 36 και όλα, εκτός από την "Απολογία", διαλογικά. Και στη συγγραφή ο φιλόσοφος μιμήθηκε τη διδασκαλία του Σωκράτη, ο οποίος δίδασκε διαλογικά. Οι διάλογοί του επιγράφονται με το όνομα κάποιου από τα διαλεγόμενα πρόσωπα, π.χ. "Τίμαιος", "Γοργίας", "Πρωταγόρας" κ.λπ. Τρεις μόνο διάλογοι, το "Συμπόσιο", η "Πολιτεία" και οι "Νόμοι" τιτλοφορούνται από το περιεχόμενό τους. Σ' όλους τους διαλόγους τη συζήτηση διευθύνει ο Σωκράτης. Στους παλαιότερους διαλόγους διατηρεί την εικόνα του πραγματικού Σωκράτη, ενώ στους νεότερους κάτω από το πρόσωπο του δάσκαλου κρύβεται ο ίδιος ο μαθητής. Το σύνολο του πλατωνικού έργου διακρίνεται σε τρεις περιόδους με βάση τη χρονολογική σειρά: α) Περίοδος της νεότητας (400-387 π.Χ.): Σ΄ αυτήν ανήκουν: Απολογία, Κρίτων, Χαρμίδης, Πρωταγόρας, Λάχης, Ευθύφρων, Ιππίας Μείζων, Ιππίας Ελάσσων, Ίων, Λύσις. β) Περίοδος ωριμότητας (386-367 π.Χ.). Σ' αυτήν ανήκουν: Μενέξενος, Κρατύλος, Ευθύδημος, Γοργίας, Μένων, Παρμενίδης, Φαίδων, Φαίδρος, Πολιτεία, Συμπόσιον, Θεαίτητος. γ) Περίοδος γηρατειών (366-348 π.Χ.). Περιλαμβάνονται: Σοφιστής, Πολιτικός, Φίληβος, Κριτίας, Τίμαιος, Νόμοι, 7η επιστολή.

Κριτικές πελατών

Γράψτε μια κριτική

Τα νέα μας

Τo blog μας

Οι εκδηλώσεις μας

Παιδική εκδήλωση
Close

Παραλαβή απο κατάστημα

ΑΝΤΕΡΑΣΤΑΙ-ΚΛΕΙΤΟΦΩΝ

Θα γίνει κράτηση στο όνομα σας και θα ειδοποιηθείτε με e-mail για την παραλαβή από το κατάστημα της επιλογής σας, αφού πρώτα επιβεβαιωθεί η πληρωμή .