Η ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ

Περίληψη

Οἱ λέξεις τοῦ τίτλου τοῦ βιβλίου αὐτοῦ «Ἡ θεολογία τῆς Προσευχῆς» προσανατολίζουν ὅλο τό περιεχόμενό του στή ζωντανή πείρα παντός ἀληθῶς ἐν Πνεύματι προσευχομένου καί θεουμένου. Καί ἡ πείρα αὐτή, ἡ ὁποία ἐμποτίζει τόσο τό εἰκονογραφικό ἔργο τοῦ Ναοῦ τῆς Ὑπαπαντῆς, ὅσο καί τό κείμενο αὐτό ἐδῶ, ἐνσωματώνει κατά δύναμιν, τήν πνευματική ἀκριβῶς ἐμπειρία τῆς ζωοποιοῦ νεκρώσεως τοῦ «ἄνευ Ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν» καί τοῦ «πάντα ἰσχύω ἐν τῷ ἐνδυναμοῦντι με Χριστῷ», καθώς καί τό σταυροαναστάσιμο καί ἀνακαινιστικό βίωμα τοῦ θείου Πόθου καί τοῦ θεανθρω πίνου ἔρωτος τοῦ «Ζῶ δέ οὐκέτι ἐγώ, ζεῖ δέ ἐν ἐμοί Χριστός».
Ἔτσι, αὐτό στό ὁποῖο ἑστιάζει ὁ λόγος μας, ἀλλά καί ἡ εἰκονογραφική μας Παράσταση, εἶναι ἀκριβῶς ἡ μυσταγωγία τοῦ οὐράνιου πολιτεύματος τῶν θεουμένων, ὡς θαυμαστή ἐμπειρία τῆς Λειτουργίας τοῦ θεανθρώπινου Δημιουργεῖν, καθώς οἱ ἅγιοι ἀναλαμβάνουν τήν ἐν Χριστῷ καί Ἐνανθρωπήσαντι Θεῷ Πίστη. Ἡ Πίστη περαιτέρω, στήν ἐν Θεῷ Σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου, σαρκοῦται καί προάγεται διά μέσου τῶν ὑποστατικῶν μυστηρίων καί ἐμπειριῶν τῆς θεομετουσίας τῶν ἁγιαζομένων, καί λειτουργεῖται διά μέσου τῶν σταυροαναστάσιμων θαυμασίων καί τῶν ἀρρήτων γεγονότων τοῦ ὑποστατικοῦ ἐγκεντρισμοῦ μας μέσα στήν Ἐκκλησία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ Ἐνανθρωπήσαντος Θεοῦ.
Ἡ σταυροαναστάσιμη Καρδιά τῆς Λειτουργίας τῆς Ἀγάπης, τοῦ θεανθρώπινου αὐτοῦ Μυστηρίου τῆς Χριστοῦ Ἐνσωματώσεως, ἀποτελεῖ ἀκριβῶς τήν καθοριστική ἀναφορά τοῦ κειμένου αὐτοῦ, καθώς καί ὅλου τοῦ εἰκονογραφικοῦ μου ἔργου καί τῶν ἐμπνεύσεών του, στόν Ναό τῆς Ὑπαπαντῆς τῆς Sartrouville, στό Παρίσι.