ΑΥΡΙΟ, ΜΙΑ ΕΛΕΝΗ

Περίληψη

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Μετρονόμος η ποιητική συλλογή της Ζωής Δικταίου Αύριο, μια Ελένη, ένα έργο που συνδυάζει τη δύναμη της ποίησης με τον παλμό της ανθρώπινης εμπειρίας. Μέσα από σπονδυλωτά κείμενα, η συγγραφέας φωτίζει τον εσωτερικό κόσμο μιας γυναίκας που δοκιμάζεται από ματαιώσεις, ανεκπλήρωτους έρωτες, κοινωνικές δεσμεύσεις και την αδυσώπητη ανάγκη για αυτοπροσδιορισμό. Η Ελένη γίνεται σύμβολο· άλλοτε εύθραυστο κι άλλοτε ανυπότακτο, αναμετριέται με το «μαζί» που της αρνείται η ζωή και με τον μύθο της αγάπης που συντρίβεται στο πεδίο των ανθρώπινων σχέσεων. Η συγγραφέας, με λόγο πλούσιο σε εικόνες και μουσικότητα, συνθέτει έναν κόσμο γεμάτο συγκίνηση: από τις «Άσωτες Υποσχέσεις» και τη «Μαγδαληνή» έως τη «Ζωή σε μια σκακιέρα» και το «Ας επιστρέψουμε στο παιχνίδι», η γραφή της εξερευνά τις σιωπές, τις μνήμες και τα όρια ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι. Η ποιήτρια ακολουθεί την Ελένη στα δαιδαλώδη μονοπάτια της ψυχής συνθέτοντας ταυτόχρονα έναν ύμνο στην ανθεκτικότητα: πώς, μετά την ήττα, βρίσκει κανείς τη δύναμη να ζωγραφίσει εκ νέου τον κόσμο του, «ρίχνοντας περισσότερο λευκό στο μαύρο».



***
ΜΙΑ ΕΛΕΝΗ, ΠΟΛΛΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Ανατολικός άνεμος, εξόριστος,
με τη μάσκα του αθώου,
χτυπούσε τα γυμνά κλαδιά έξω
και την ψυχή της στο περιθώριο.
Ίδιος πάντα ο έρημος δρόμος
κι ο τρόμος,
ρεμβάζοντας το γκρίζο,
αφτέρουγες λέξεις, ανώνυμοι πόθοι,
χαμηλά το βλέμμα στο σκουριασμένο κλειδί,
κιτρινισμένα φύλλα,
οι γάτες στο παράθυρο,
το πουκάμισο στα μανταλάκια,
ένα πιόνι πεσμένο στη σκακιέρα,
το φιλί περνά φευγαλέα στα αζήτητα.
Εκείνο το απόγευμα απαιτητικό όσο ποτέ,
στο ατελιέ,
η Ελένη παραδομένη σε οίστρο,
ελπίζοντας να γλιτώσει από τον πρωτογονισμό
που ξυπνούσε η προδοσία,
ανακάλεσε στη μνήμη την παιδική ηλικία.
Το πατρικό της γιαγιάς, με την όμπρα στους τοίχους,
φωτισμένο καράβι,
να πλέει φεγγάρι στα λιόδεντρα.
Στο χέρι ένα ματσάκι γιασεμιά,
γύριζε τσαλακωμένες σελίδες της ζωής της,
μα, και πάλι,
στη συνομιλία με τη βροχή το πάθος κέρδιζε,
το πάθος. […]
***