Εκτεταμένη αναζήτηση
ESPA

ΠΕΡΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Σκλαβούνος, Γεράσιμος

Εκδότης Γόρδιος , ISBN 9789606826016

Η σύγχρονη έρευνα δεν αποδέχεται ότι οι μεταναστεύσεις των λαών ή και οι πολεμικές εισβολές τους σε άλλες χώρες, επέφεραν ουσιώδεις αλλαγές στο ανθρωπολογικό υπόβαθρο των ήδη εγκαταστημένων πληθυσμών. Ακόμα και οι μαζικές γενοκτονίες της σύγχρονης εποχής από τα "πολιτισμένα" έθνη, με τα μέσα που διέθεταν, δεν είχαν απόλυτη επιτυχία παρά μόνον στις περιοχές του εύκρατου κλίματος όπου έγιναν μαζικοί αποικισμοί. Στην Ελλάδα κατά τον μεσαίωνα δεν έγιναν τέτοιοι αποικισμοί, και όλες οι ανθρωπολογικές και γενετικές έρευνες δεν επιβεβαιώνουν την ύπαρξη βορειότερων ανθρωπολογικών τύπων εδώ σε αξιόλογα ποσοστά, είτε "άριας", είτε σλαβικής, είτε ακόμα αλβανικής προέλευσης. Υπήρξαν εισβολές και εγκαταστάσεις Αβαροσλάβων στην ηπειρωτική Ελλάδα στο τέλος του 6ου και στις αρχές του 7ου αιώνα, αλλά αυτές είχαν περισσότερο σαν αποτέλεσμα την ενσωμάτωση γηγενών πληθυσμών στους εισβολείς, κυρίως με τη θέλησή τους, αφού είχαν εξεγερθεί κατά της βυζαντινής εξουσίας για λόγους κοινωνικοοικονομικής ή θρησκευτικής καταπίεσης. Ανάλογη ενσωμάτωση ελληνικών πληθυσμών στους Αλβανούς εισβολείς ή εποίκους παρατηρείται σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας μετά το 13ο αιώνα.
Η συνέχεια του ελληνικού έθνους δεν διακόπηκε στη διάρκεια του μεσαίωνα αν και υπήρξαν ορισμένες επιμέρους τομές ή ρωγμές οφειλόμενες στην βίαιη επιβολή του χριστιανισμού στην Ελλάδα και στις παραπάνω εισβολές. Μέσα απ' αυτές τις τομές άρχισε να διαμορφώνεται το νέο ελληνικό έθνος από τον 7ο αιώνα, σε διαρκή αντιπαράθεση και σύνθεση με τους εισβολείς, αλλά κυρίως σε αντιπαράθεση με τους Άραβες κατακτητές της Ανατολής, και σε πνευματική αντιπαράθεση με τη Δυτική εκκλησία· αργότερα σε αντιπαράθεση με τη δυτική στρατιωτική ισχύ και εμπορική διείσδυση, και τέλος με τους Τούρκους. Το έθνος αυτό συνδιαμορφωνόταν με το κοινό όργανο επικοινωνίας και αυτοσυνείδησης, την μεσαιωνική κοινή δημώδη ελληνική γλώσσα, πρώτη φάση της νεοελληνικής, και σε απόσταση από την γλώσσα των "από πάνω", την κοινή αλεξανδρινή και σε λίγο αττικίζουσα. Οι "α

Περίληψη

Η σύγχρονη έρευνα δεν αποδέχεται ότι οι μεταναστεύσεις των λαών ή και οι πολεμικές εισβολές τους σε άλλες χώρες, επέφεραν ουσιώδεις αλλαγές στο ανθρωπολογικό υπόβαθρο των ήδη εγκαταστημένων πληθυσμών. Ακόμα και οι μαζικές γενοκτονίες της σύγχρονης εποχής από τα "πολιτισμένα" έθνη, με τα μέσα που διέθεταν, δεν είχαν απόλυτη επιτυχία παρά μόνον στις περιοχές του εύκρατου κλίματος όπου έγιναν μαζικοί αποικισμοί. Στην Ελλάδα κατά τον μεσαίωνα δεν έγιναν τέτοιοι αποικισμοί, και όλες οι ανθρωπολογικές και γενετικές έρευνες δεν επιβεβαιώνουν την ύπαρξη βορειότερων ανθρωπολογικών τύπων εδώ σε αξιόλογα ποσοστά, είτε "άριας", είτε σλαβικής, είτε ακόμα αλβανικής προέλευσης. Υπήρξαν εισβολές και εγκαταστάσεις Αβαροσλάβων στην ηπειρωτική Ελλάδα στο τέλος του 6ου και στις αρχές του 7ου αιώνα, αλλά αυτές είχαν περισσότερο σαν αποτέλεσμα την ενσωμάτωση γηγενών πληθυσμών στους εισβολείς, κυρίως με τη θέλησή τους, αφού είχαν εξεγερθεί κατά της βυζαντινής εξουσίας για λόγους κοινωνικοοικονομικής ή θρησκευτικής καταπίεσης. Ανάλογη ενσωμάτωση ελληνικών πληθυσμών στους Αλβανούς εισβολείς ή εποίκους παρατηρείται σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας μετά το 13ο αιώνα.
Η συνέχεια του ελληνικού έθνους δεν διακόπηκε στη διάρκεια του μεσαίωνα αν και υπήρξαν ορισμένες επιμέρους τομές ή ρωγμές οφειλόμενες στην βίαιη επιβολή του χριστιανισμού στην Ελλάδα και στις παραπάνω εισβολές. Μέσα απ' αυτές τις τομές άρχισε να διαμορφώνεται το νέο ελληνικό έθνος από τον 7ο αιώνα, σε διαρκή αντιπαράθεση και σύνθεση με τους εισβολείς, αλλά κυρίως σε αντιπαράθεση με τους Άραβες κατακτητές της Ανατολής, και σε πνευματική αντιπαράθεση με τη Δυτική εκκλησία· αργότερα σε αντιπαράθεση με τη δυτική στρατιωτική ισχύ και εμπορική διείσδυση, και τέλος με τους Τούρκους. Το έθνος αυτό συνδιαμορφωνόταν με το κοινό όργανο επικοινωνίας και αυτοσυνείδησης, την μεσαιωνική κοινή δημώδη ελληνική γλώσσα, πρώτη φάση της νεοελληνικής, και σε απόσταση από την γλώσσα των "από πάνω", την κοινή αλεξανδρινή και σε λίγο αττικίζουσα. Οι "α

Πληροφορίες προϊόντος

  • Συγγραφέας Σκλαβούνος, Γεράσιμος
  • Eκδότης Γόρδιος
  • ISBN 9789606826016
  • Κωδικός Ευριπίδη 010100036390
  • Έτος κυκλοφορίας 2008
  • Σελίδες 679
  • Διαστάσεις 24χ17
  • Βάρος 1180 gr

Σκλαβούνος, Γεράσιμος

Συγγραφέας

Ο Γεράσιμος Σκλαβούνος γεννήθηκε στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας το 1947. Μεγάλωσε στην Ηγουμενίτσα, το Αργοστόλι και τα Γιάννενα, και μετά 43 χρόνια προσωρινής διαμονής στην Αθήνα, τώρα έχει επιστρέψει στα Γιάννενα. Είναι πολεοδόμος-χωροτάκτης, μηχανικός και γεωγράφος. Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Paris X-Nanterre (1938). Η διδακτορική του διατριβή στο πλαίσιο της Ιστορικής Γεωγραφίας, είχε για θέμα την εξέταση της σχέσης των συγκοινωνιών με την κοινωνική διαίρεση του χώρου στην Αθήνα από το 1833 μέχρι το 1974. Εργάστηκε σαν πολεοδόμος χωροτάκτης μελετητής, και έχει διαταλέσει γενικός γραμματέας του σχετικού επιστημονικού συλλόγου. Από το 1988 συμμετέχει στο οικολογικό κίνημα, και έχει πρωτοστατήσει στη συγκρότηση κινήσεων πολιτών και συλλόγων προστασίας του περιβάλλοντος. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί σε διάφορες εφημερίδες και περιοδικά.

Κριτικές πελατών

Γράψτε μια κριτική

Τα νέα μας

Τo blog μας

Οι εκδηλώσεις μας

Παιδική εκδήλωση
Close

Παραλαβή απο κατάστημα

ΠΕΡΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΣΥΝΕΧΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ

Θα γίνει κράτηση στο όνομα σας και θα ειδοποιηθείτε με e-mail για την παραλαβή από το κατάστημα της επιλογής σας, αφού πρώτα επιβεβαιωθεί η πληρωμή .