ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΕΡΩΤΙΔΕΙΣ ΚΑΙ ΑΓΓΕΛΟΥΣ
Εκδότης Απόπειρα , ISBN 9789605371319
Από τι είναι φτιαγμένοι οι άγγελοι; Πόσοι άγγελοι χωρούν στο κεφάλι μιας καρφίτσας; Πώς θα ήταν να κουβεντιάζεις με έναν άγγελο; Μπορείς να τον αγγίξεις; Πώς αντιλαμβάνεται κανείς την παρουσία ενός αγγέλου;
Είναι μερικά από τα ερωτήματα για αυτά τα μεγαλοπρεπή και μυστηριώδη πλάσματα που έχουν τροφοδοτήσει θρύλους και παραμύθια, και πυροδότησαν τη φαντασία των μεγάλων συγγραφέων.
Περίληψη
Από τι είναι φτιαγμένοι οι άγγελοι; Πόσοι άγγελοι χωρούν στο κεφάλι μιας καρφίτσας; Πώς θα ήταν να κουβεντιάζεις με έναν άγγελο; Μπορείς να τον αγγίξεις; Πώς αντιλαμβάνεται κανείς την παρουσία ενός αγγέλου;
Είναι μερικά από τα ερωτήματα για αυτά τα μεγαλοπρεπή και μυστηριώδη πλάσματα που έχουν τροφοδοτήσει θρύλους και παραμύθια, και πυροδότησαν τη φαντασία των μεγάλων συγγραφέων.
Πληροφορίες προϊόντος
- Συγγραφέας Twain, Mark, 1835-1910,Tolstoj, Lev Nikolaevic,Marquez, Gabriel Garcia,O' Connor, Flannery,Shah, Ikbal - Ali, Sirdar,Updike, John,Barthelme, Donald,Godwin, Malcolm,Kafka, Franz, 1883-1924,Αμπατζοπούλου, Φραγκίσκη,Schwartz, Howard,Malamud, Bernard,Μπουλώτης, Χρήστος
- Eκδότης Απόπειρα
- Μεταφραστής Μαρούτσου, Έλενα
- Μεταφραστής Βερυκοκάκη - Αρτέμη, Αγγέλα
- Μεταφραστής Σωτηριάδου, Κλαίτη
- Επιμελητής Αργυρίου, Διονύσιος
- ISBN 9789605371319
- Κωδικός Ευριπίδη 010200038330
- Έτος κυκλοφορίας 2010
- Σελίδες 159
- Διαστάσεις 19χ14
- Βάρος 270 gr
Twain, Mark, 1835-1910
Συγγραφέας
Ο Σάμιουελ Λόνγκχορν Κλέμενς, που έγινε γνωστός σ' όλο τον κόσμο ως Μαρκ Τουέιν, γεννήθηκε το 1835 και μεγάλωσε στο παραποτάμιο λιμάνι Χάνιμπαλ, στο Μιζούρι. Σε ηλικία δώδεκα χρόνων εγκατέλειψε το σχολείο ψάχνοντας για δουλειά. Εργάστηκε ως καπετάνιος σε ατμόπλοιο, τυπογράφος, στρατιώτης, χρυσοθήρας, εργάτης ορυχείων και ανταποκριτής στις Δυτικές Πολιτείες. Οι εμπειρίες του τον πλούτισαν με μια βαθιά γνώση των ανθρώπων, καθώς και με την ικανότητα να χειρίζεται τις διαλέκτους τους και να κατανοεί τα έθιμά τους. Με το βιβλίο του "Ο περίφημος βάτραχος της Καλαβέρας" (1865) κέρδισε το ενδιαφέρον των συμπολιτών του και με το "Οι Αφελείς Ταξιδεύουν" ενίσχυσε τη φήμη του. Αλλά μόνο με το μυθιστόρημά του "Η Ζωή στο Μισισιπή" που έγραψε το 1883, και με τις "Περιπέτειες του Χάκλμπερι Φιν" το 1884, αναγνωρίστηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της Αμερικής. Προς το τέλος της ζωής του, κυνηγημένος από προσωπικές δυσκολίες και οικονομικά προβλήματα, ο Τουέιν έχασε την αισιοδοξία του, με αποτέλεσμα μόνο οι ιστορίες "Ο άνθρωπος που διέφθειρε τον Χάντλμπουργκ" και "Ο μυστηριώδης ξένος" (που εκδόθηκε μετά το θάνατό του, το 1916) να είναι αντάξιες του μεγάλου ταλέντου του.
Tolstoj, Lev Nikolaevic
Συγγραφέας
Ο Λέων Τολστόι (1828-1910) είναι ένας από τους κορυφαίους λογοτέχνες, γνωστός στο ευρύ κοινό πρωτίστου για τα έργα του "Πόλεμος και Ειρήνη" και "Άννα Καρένινα", που συγκαταλέγονται στα σημαντικότερα μυθιστορήματα όλων των εποχών. Η ζωή του Τολστόι χαρακτηρίστηκε από μεγάλες αντιθέσες, καθώς τα πρώτα άσωτα χρόνια της αριστοκρατίας τα διαδέχτηκε η ριζοσπαστική μεταστροφή του προς την άρνηση του πλούτου, τη φιλανθρωπία και προς έναν ιδιόμορφο ειρηνιστικό και χριστιανικό αναρχισμό, που έτυχε θαυμασμού από προσωπικότητες όπως ο Γκάντι και επισφραγίστηκε με τον αφορισμό της Ρωσικής Εκκλησίας. Η στροφή στην κοσμοθεωρία του άρχισε να συντελείται με την απογοήτευση που γεύτηκε πολεμώντας με τον ρώσικο στρατό σε διάφορα μέτωπα μέχρι το 1856, όταν και έγραφε τα πρώτα του έργα, αυτοβιογραφικά σε μεγάλο βαθμό. Ο πόλεμος γυμνός, χωρίς πατριωτικά πλουμίδια, σκιαγραφήθηκε στα "Διηγήματα της Σεβαστούπολης" (1855). Λίγο μετά ο Τολστόι αφοσιώθηκε στα κτήματα του, γράφοντας παράλληλα τους "Κοζάκους" (1863) και τον "Πολικούσκα" (1863), έκφραση της γοητείας που του ασκούσε ο χωριάτικος τρόπος ζωής και συνάμα της αποστροφής του για την αριστοκρατική τάξη πραγμάτων, της οποίας ο καθωσπρεπισμός στηλιτεύτηκε στην "Άννα Καρένινα" (1875-77). Στον "Πόλεμο και Ειρήνη" (1865-69), έργο που βασίστηκε σε ιστορικές μαρτυρίες και ντοκουμέντα όπως τα επεξεργάστηκε η πολιτική σκέψη του Τολστόι, επιχειρήθηκε η ανατροπή της ιστορικής μυθοπλασίας, η αποκαθήλωση των ηγετικών μορφών και η ανάδειξη του ρόλου των απλών στρατιωτών. Στα τελευταία έργα του, όπως είναι "Ο θάνατος του Ιβάν Ιλίτς"" (1886), "Η σονάτα του Κρόιτσερ" (1887-9), "Ο Διάβολος" (1889-90) και η "Ανάσταση" (1899), ο Τολστόι ανέλυσε πτυχές της γνήσιας χριστιανικής αρετής σε αντιδιαστολή με τον τυπικισμό, μια αρετή που εφάρμοσε ζώντας ασκητικά, παρά τις σοβαρές αντιρρήσεις της γυναίκας του και την αποστασιοποίηση του από το οργανωμένο κράτος και την επίσημη Εκκλησία. Πλήθη όμως ολόκληρα τον θεωρούσαν πρότυπο και προσπαθούσαν να τον γνωρίσουν από κοντά, στη δύση πλέον της ζωής του.
Marquez, Gabriel Garcia
Συγγραφέας
Ο ΓΚΑΜΠΡΙΕΛ ΓΚΑΡΣΙΑ ΜΑΡΚΕΣ, ο Γκάμπο ή Γκαμπίτο, όπως τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά σε όλη τη Λατινική Αμερική, γεννήθηκε στην Αρακατάκα της Κολομβίας το 1927. Σπούδασε νομικά στην Μπογκοτά, αλλά σύντομα άρχισε να εργάζεται ως δημοσιογράφος στο εξωτερικό. Δημοσίευσε το πρώτο του μυθιστόρημα, Τα νεκρά φύλλα, το 1955. Ακολούθησαν μεταξύ άλλων το ΕΚΑΤΟ ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑ, που τον καθιέρωσε διεθνώς, τα Ο ΕΡΩΤΑΣ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΧΟΛΕΡΑΣ, ΧΡΟΝΙΚΟ ΕΝΟΣ ΠΡΟΑΝΑΓΓΕΛΘΕΝΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ και ΟΙ ΔΥΣΤΥΧΕΣ ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ, που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις ΨΥΧΟΓΙΟΣ, καθώς και πάμπολλα διηγήματα και κινηματογραφικά σενάρια. Ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του εικοστού αιώνα και από τους βασικούς εκπροσώπους του μαγικού ρεαλισμού, ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες αποτύπωσε μοναδικά στο έργο του την ομορφιά και την τραγωδία της Λατινικής Αμερικής και τιμήθηκε για το τεράστιο έργο του με το Διεθνές Βραβείο Neustadt το 1972 και με το Νομπέλ Λογοτεχνίας το 1982. Πέθανε το 2014 στην Πόλη του Μεξικού.
O' Connor, Flannery
Συγγραφέας
Η σπουδαία στυλίστρια Mary Flannery O' Connor γεννήθηκε στις 25 Μαρτίου του 1925. Στη διάρκεια της σύντομης ζωής της έγραψε δύο μυθιστορήματα και 32 διηγήματα που διερευνούν τις κοινωνικές και διαπροσωπικές εντάσεις του αμερικανικού Νότου. Πέθανε στις 3 Αυγούστου του 1964.
Shah, Ikbal - Ali, Sirdar
Συγγραφέας
Ο Sirdar Ikbal Ali Shah γεννήθηκε στη Σαρντάνα της Ινδίας στις 12 Ιουλίου του 1894. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Σκωτία, για το βρετανικό υπουργείο εξωτερικών. Υποστήριζε με πάθος τον εκμοντερνισμό του Ισλάμ, και αφιέρωσε μεγάλο μέρος του έργου του για να γνωρίσει η Δύση την Ανατολή. Έγραψε πλήθος βιβλίων, ανάμεσα τους, ταξιδιωτικές αφηγήσεις από τα πολυάριθμα ταξίδια του στη Μέση Ανατολή και την Κεντρική Ασία, ανθολογίες λογοτεχνίας της Ανατολής, ανθολογίες και ερμηνευτικά κείμενα των ανατολικών θρησκειών και της μυστικής παράδοσης, και ιδιαίτερα του σουφισμού, και βιβλία για το Ισλάμ. Πέθανε στις 4 Νοεμβρίου 1969 στην Ταγγέρη του Μαρόκου, όπου είχε καταφύγει μετά το θάνατο της γυναίκας του.
Updike, John
Συγγραφέας
O Τζων Aπντάικ (1932-2009) γεννήθηκε στο Σίλινγκτον της Πενσιλβανίας. Σπούδασε στο Χάρβαρντ και στη Σχολή Καλών Τεχνών του Ράσκιν της Oξφόρδης, στην Αγγλία. Από το 1955 ως το 1957 υπήρξε συνεργάτης της εφημερίδας "The New Yorker", όπου δημοσίευσε διηγήματα, ποιήματα και βιβλιοκριτικές. Μετά το 1957 εγκαταστάθηκε οριστικά στη Μασαχουσέτη. Έγινε γνωστός ως ο συγγραφέας του καθημερινού αμερικανού της μεσαίας τάξης, με το μυθιστόρημά του "Rabbit, Run", το 1960, με ήρωα έναν 26χρονο πρώην παίκτη του μπάσκετ στο Λύκειο, τον Harry 'Rabbit' Angstrom, και τις προσπάθειές του να ξεφύγει από έναν συμβατικό γάμο και τη ρουτίνα μιας δουλειάς που δεν τον ενδιαφέρει. Ο ίδιος ήρωας εμφανίζεται και στα επόμενα βιβλία της τετραλογίας, "Rabbit Redux", 1971, "Rabbit is Rich", 1981, "Rabbit at Rest", 1990, καθώς και στο "Rabbit Remembered", 2001, από τα οποία το δεύτερο και το τρίτο τιμήθηκαν με το βραβείο Pulitzer. Ο Απντάικ εξέδωσε, συνολικά, περισσότερα από εξήντα βιβλία, μεταξύ των οποίων είκοσι οκτώ μυθιστορήματα -με τελευταίο τον "Τρομοκράτη"/"Terrorist", το 2006-, δεκατέσσερις συλλογές διηγημάτων, δέκα βιβλία με δοκίμια κριτικής και προσωπικά κείμενα και δέκα ποιητικές συλλογές. Τα μυθιστορήματά του τιμήθηκαν με τα βραβεία Πούλιτζερ, Εθνικό Βραβείο Βιβλίου, Βραβείο Αμερικανικού Βιβλίου και Εθνικό Βραβείο Βιβλιοκριτικών, ενώ το μυθιστόρημά του "Οι μάγισσες του Ίστγουικ" (1984), μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο από τον Τζορτζ Μίλερ το 1987 -με πρωταγωνιστές τους Τζακ Νίκολσον, Σερ, Μισέλ Πφάιφερ και Σούζαν Σάραντον- και διασκευάστηκε σε μιούζικαλ για το θέατρο. Πέθανε στο Ντάνβερς της Μασαχουσέτης τον Ιανουάριο του 2009, σε ηλικία 76 ετών, χάνοντας τη μάχη με τον καρκίνο του πνεύμονα.
Barthelme, Donald
Συγγραφέας
Ο καινοτόμος, "μεταμοντέρνος" διηγηματογράφος Donald Barthelme γεννήθηκε στις 7 Απριλίου του 1931 στη Φιλαδέλφεια της Πεννσυλβανίας. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο του Χιούστον, αλλά δεν πήρε ποτέ το πτυχίο του, προτιμώντας να ακούει στα διάφορα μικρά Jazz club τον Lionel Hampton και τον Peck Kelly. Αργότερα δίδαξε στο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης, του Μπάφφαλο και στο Κολλέγιο της Νέας Υόρκης. Δημοσίευσε το πρώτο του βιβλίο, τη συλλογή διηγημάτων "Come Back, Dr Caligari" το 1964 (Little, Brown). Ακολούθησαν άλλες δέκα συλλογές, ανάμεσα τους "Η ζωή της πόλης", μτφ. Ρένα Χατχούτ, Γράμματα, 1981 (City Life, Farrar, Straus 1970). Παράλληλα έγραψε και τρία μυθιστορήματα, μεταξύ των οποίων και το μεταφρασμένο στη γλώσσα μας "Ο νεκρός πατέρας", μτφ. Ρένα Χατχούτ, Γράμματα, 1981. Πέθανε στις 23 Ιουλίου του 1989.
Godwin, Malcolm
Συγγραφέας
Ο Μάλκολμ Γκόντγουιν γεννήθηκε στο Λονδίνο και σπούδασε Αρχιτεκτονική και Ζωγραφική στο Kingston School of Arts. Aσχολείται πολλά χρόνια με τη μυθολογία, την ψυχολογία και το ονείρεμα και είναι και ο ίδιος ονειρευτής φωτεινών ονείρων. Είναι συγγραφέας και σχεδιαστής για τον εκδοτικό οίκο Labyrinth Publishing και έχει γράψει το έργο "Άγνωστος άντρας, Άγγελοι και το άγιο δισκοπότηρο". Αυτός και η σύζυγός του ζουν στο Γουέστ Ντόρσετ της Αγγλίας.
Kafka, Franz, 1883-1924
Συγγραφέας
Ο Φραντς Κάφκα γεννήθηκε στις 3 Ιουλίου του 1883 στην Πράγα από γονείς Εβραίους: από έναν πατέρα αυταρχικό, που κατόρθωσε να γίνει εύπορος υφασματέμπορος, κι από μια μάνα τρυφερή που, αντίθετα με τον πατέρα του, είχε μεγαλώσει μέσα σ' έναν περίγυρο βαθιά μορφωμένων ανθρώπων. Ο Φραντς ήταν ο πρωτότοκος. Είχε τρεις αδελφές και δύο αδελφούς, οι οποίοι πέθαναν σε βρεφική ηλικία. Οι αναμνήσεις από τα παιδικά του χρόνια και κυρίως οι σχέσεις με τον αυταρχικό και άξεστο πατέρα του, στοίχειωσαν τη ζωή του. Μετά το γυμνάσιο, υπακούοντας στην επιθυμία του πατέρα του, ο Κάφκα αφού παρακολούθησε ορισμένα πανεπιστημιακά μαθήματα γερμανικής φιλολογίας, σπούδασε τελικά νομικά. Στο πανεπιστήμιο γνωρίστηκε με διάφορους γερμανόφωνους εκκολαπτόμενους λογοτέχνες όπως ο Μαξ Μπροντ, που έγινε επιστήθιος φίλος του. Στη συνέχεια εργάστηκε επί δεκατέσσερα χρόνια, πρώτα σε μια ασφαλιστική εταιρεία και μετά στο Ινστιτούτο Ασφάλισης Εργατικών Ατυχημάτων της Βοημίας. Τις νύχτες του αφιέρωνε στο γράψιμο. Αυτό ήταν το μεγάλο του πάθος. Ήξερε ότι ο προορισμός του ήταν το γράψιμο, αλλά δεν κατάφερε -δεν τόλμησε- να το κάνει επάγγελμά του. Ελάχιστα κείμενά του δημοσιεύτηκαν όσο ζούσε, όπως η περίφημη "Μεταμόρφωση" (1916), "Η αποικία των τιμωρημένων", το "Ένας αγροτικός γιατρός", καθώς και "Το γράμμα στον πατέρα" (1919). Το 1914 αρραβωνιάστηκε τη Φελίτσε Μπάουερ, την οποία είχε γνωρίσει στο σπίτι του Μπροντ και με την οποία αλληλογραφούσε επί δύο χρόνια, διέλυσε όμως τον αρραβώνα επειδή ένιωθε ανίκανος να αντιμετωπίσει το γάμο. Άλλη μια απόπειρά του να παντρευτεί τη Φελίτσε κατέληξε σε αποτυχία, αφού το 1917 έγινε γνωστό ότι πάσχει από φυματίωση και μπήκε σε σανατόριο -με τη συμπαράσταση της αδελφής του Ότλα. Το 1923, σε ένα ταξίδι του στη Βαλτική, γνώρισε τη χειραφετημένη εβραία νηπιαγωγό Dora Diamant και μετά από λίγο μετακόμισε στο σπίτι της στο Βερολίνο, προσπαθώντας να ξεφύγει από την επίδραση της οικογένειάς του και να αφοσιωθεί στο γράψιμο. Πέθανε όμως φυματικός στις 3 Ιουνίου του 1924. Γενικά, η ζωή του υπήρξε απλή, χωρίς πολλές μετακινήσεις και μακρινά ταξίδια. Χωρίς "μεγάλες συναντήσεις". Λίγο πριν πεθάνει, παρακάλεσε τον Μπροντ να καταστρέψει τα έργα του, εντολή που αυτός ευτυχώς παράκουσε. Ο Μπροντ επιμελήθηκε τα τρία ημιτελή μυθιστορήματά του και τα εξέδωσε: "Η δίκη" (1925), "Ο Πύργος" (1926), "Αμερική" (1927). Μ' όλο που έχει διασωθεί ένα πολυσέλιδο ημερολόγιό του (3.000 σελ.), πολλά από τη ζωή του Κάφκα παραμένουν άγνωστα. Τούτο οφείλεται ιδιαίτερα ατα πολιτικά γεγονότα μεταξύ 1933 και 1945: Στο Βερολίνο, στο σπίτι της Dora Diamant, της πιστής φίλης του στα ύστερα χρόνια της ζωής του, κατασχέθηκε από τη Γκεστάπο μια δέσμη από χειρόγραφά του που θεωρούνται σήμερα χαμένα. Το 1935 απαγορεύτηκε η δημοσίευση των έργων του. Οι μάρτυρες της ζωής του, οι τρεις αδελφές του, φίλοι, συγγενείς, θανατώθηκαν από τους Ναζί σε στρατόπεδα συγκέντρωσης. Τα αρχεία καταστράφηκαν. Η βιβλιοθήκη και πολλά γράμματά του χάθηκαν. Το έργο του, αρχικά γνωστό σ' ένα μικρό μόνο λογοτεχνικό κύκλο της Γερμανίας, διαδόθηκε μετά το θάνατό του στη Γαλλία, χάρη στους H. Breton, A. Camus και J. P. Sartre, ύστερα στην Αγγλία και Αμερική και τελευταία στη Ρωσία. Οι πρώτες μεταφράσεις στα Τσεχικά δημοσιεύτηκαν το 1957 στην Πράγα.
Αμπατζοπούλου, Φραγκίσκη
Συγγραφέας
H Φραγκίσκη Αμπατζοπούλου, καθηγήτρια Νεοελληνικής Φιλολογίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, γεννήθηκε στην Αθήνα το 1944, και έχει σπουδάσει Φιλολογία στην Αθήνα και στο Παρίσι.
Schwartz, Howard
Συγγραφέας
Ο Howard Schwarz γεννήθηκε το 1945 στο Σαιντ Λούις της πολιτείας Μιζούρι. Έχει βραβευτεί, μεταξύ των άλλων, με το διεθνές Koret Jewish Book Award, για το βιβλίο του για παιδιά "Before You Were Born", και με το αμερικανικό National Jewish Book Award (2005) , για το βιβλίο του "Tree of Souls: The Mythology of Judaism", ένα διεξοδικό οδηγό μιδρασικών (εξηγητικών) κειμένων των βιβλικών αφηγήσεων.
Malamud, Bernard
Συγγραφέας
Ο Bernard Malamud (1914-1986) γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη. Οι γονείς του ήταν Ρωσοεβραίοι εμιγκρέδες που διατηρούσαν ένα μικρό μπακάλικο στο Μπρούκλιν. Ο Bernard πηγαίνει σε διάφορα δημόσια σχολεία και το 1936 αποφοιτά από το City College της Νέας Υόρκης. Δουλεύει παράλληλα ως εκπαιδευόμενος δάσκαλος και το 1942, μην έχοντας στρατευθεί, ως προστάτης οικογενείας, παίρνει και το Μάστερ από το Columbia University. Τα επόμενα χρόνια εργάζεται ως δάσκαλος σε νυχτερινά σχολεία με ενήλικους μαθητές. Το 1945 παντρεύεται την ιταλικής καταγωγής Ann de Chiara, παρά τις αντιδράσεις και των δύο οικογενειών. Απόφοιτος του Cornell και η ίδια, θα τον συντροφεύει ως το θάνατό του, και θα είναι πάντα η πρώτη που θα διαβάζει (και θα δακτυλογραφεί...) τα χειρόγραφά του. Θα αποκτήσουν ένα γιο και μια κόρη. Το 1949, ο Malamud αρχίζει να διδάσκει έκθεση σε πρωτοετείς του Oregon State University, καθώς όμως δεν έχει διδακτορικό, δεν του επιτρέπεται να διδάξει λογοτεχνία. Αν και έχει αρχίσει να γράφει κάποια πρώτα διηγήματα και να τα δημοσιεύει σε περιοδικά ήδη από το 1943, είναι στα χρόνια του Όρεγκον που αποκτά τη συνήθεια να αφιερώνει τρεις ημέρες της εβδομάδας στο γράψιμο. Το 1961 αφήνει το Όρεγκον για να διδάξει δημιουργική γραφή στο Bennington College, στο Βερμόντ- μια θέση που θα κρατήσει μέχρι το τέλος της ζωής του. Ο Malamud ολοκληρώνει το πρώτο του μυθιστόρημα το 1948- αυτό το έργο όμως θα μείνει ανέκδοτο, μια και ο ίδιος θα κάψει αργότερα τα χειρόγραφα. Το πρώτο του βιβλίο που τελικά θα εκδοθεί, ένα μυθιστόρημα με θέμα έναν αστέρα του μπέιζμπολ, κυκλοφορεί το 1952 με τίτλο "The Natural" και περνά μάλλον απαρατήρητο. Πολλά χρόνια αργότερα, ωστόσο, θα γυριστεί σε ταινία από τον Barry Levinson με πρωταγωνιστή τον Robert Redford (1984, ελληνικός τίτλος: "Ο Καλύτερος"). Στο δεύτερο μυθιστόρημά του, με τίτλο "The Assistant" (1957, στα ελληνικά: "Ο βοηθός", μτφ. Θάνος Ελισαίος, εκδ. ΑΣΕ), ο Malamud αντλεί από τα παιδικά του βιώματα για να περιγράψει έναν Εβραίο έμπορο του Μπρούκλιν. Το 1958 κυκλοφορεί και η πρώτη συλλογή διηγημάτων του, με τίτλο "The Magic Barrel" (στα ελληνικά: "Το μαγικό βαρέλι", μτφ. Μάνθος Κρίσπης, εκδ. Γράμματα) που θα κερδίσει το National Book Award. Ακολουθούν τα μυθιστορήματα "A New Life" (1961), εμπνευσμένο από τα χρόνια του στο Oregon State University, και "The Fixer" (1966), που του αποφέρει τόσο το National Book Award όσο και το βραβείο Pulitzer. Το βιβλίο έχει θέμα του τον αντισημιτισμό στα χρόνια της τσαρικής Ρωσίας και γυρίζεται επίσης σε ταινία (1968, ελληνικός τίτλος: "Ο άνθρωπος από το Κίεβο") από τον John Frankenheimer, με τους Alan Bates και Dirk Bogarde. Από τα υπόλοιπα βιβλία του ξεχωρίζουν η συλλογή διηγημάτων "Pictures of Fidelman" (1969), και τα μυθιστορήματα "The Tenants" (1971), "Dubin's Lives" (1979) και "God's Grace" (1982, στα ελληνικά: "Η τελευταία χάρη", μτφ. Γιάννης Κωστόπουλος, εκδ. Ψυχογιός). Με το μυθιστόρημά του "Ο μάστορας" (The Fixer [1966]) έλαβε για δεύτερη φορά το Εθνικό Βραβείο Βιβλίου (National Book Award) στην ίδια κατηγορία καθώς και το Βραβείο Πούλιτζερ, το 1967. Το θεματικό πεδίο του Malamud είναι αρκετά ευρύ, η ηθική ευαισθησία του ιδιαίτερα εκλεπτυσμένη και η σκωπτική του διάθεση καταφεύγει σχεδόν πάντοτε σε ευρηματικές λύσεις. Αν και ο ίδιος θεωρούσε ότι είχε κατά κύριο λόγο επηρεαστεί από τον Mark Twain και τον Nathaniel Hawthorne, η εβραϊκή και "γίντις" πτυχή του έργου του είναι πολύ έντονη. Οι ήρωες του, απλοί άνθρωποι τους οποίους περιγράφει με τρυφερότητα και συμπόνια, είναι εγκλωβισμένοι σε μια άχαρη ζωή και, όποιο κι αν είναι το σκηνικό της ιστορίας τους (ο κόσμος του μπέιζμπολ, το γκέτο του Μπρούκλιν, η τσαρική Ρωσία, η αμερικανική Δύση ή ένα κατεδαφιστέο κτίριο της Νέας Υόρκης), ονειρεύονται ένα νέο ξεκίνημα, προτάσσοντας όμως πάντα την ηθική και υπερβαίνοντας τελικά κάθε εγωισμό τους. Ο Bernard Malamud πέθανε στη Νέα Υόρκη το 1986. Το έργο του θεωρείται μάλλον μικρό σε έκταση: του άρεσε να γράφει αργά και προσεκτικά, με αποτέλεσμα να προσφέρει ένα σύνολο μονάχα επτά μυθιστορ
Μπουλώτης, Χρήστος
Συγγραφέας
Ο Χρήστος Μπουλώτης γεννήθηκε στη Μύρινα της Λήμνου. Εργάστηκε ως αρχαιολόγος στην Ακαδημία Αθηνών. Δίδαξε στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο και διδάσκει στα μεταπτυχιακά τμήματα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει κάνει ανασκαφές στην Κρήτη, στη Σαντορίνη, στην αρχαία Ήλιδα και στη Λήμνο. Παράλληλα, από το 1987 ασχολείται συστηματικά και με την παιδική λογοτεχνία. Έχει εκδώσει μέχρι σήμερα εβδομήντα περίπου βιβλία. Το έργο του «Η παράξενη αγάπη του αλόγου και της λεύκας» τιμήθηκε το 1989 με το ευρωπαϊκό βραβείο Pier Paolo Vergerio. «Ο κλέφτης των καρπουζιών» και «Το άγαλμα που κρύωνε» πήραν το ετήσιο βραβείο του ελληνικού παραρτήματος της ΙΒΒΥ το 2003 και το 2000 αντίστοιχα. Έχει αποσπάσει τρία Κρατικά Βραβεία για τα έργα «Το άγαλμα που κρύωνε» (2000), «Τα πολύτιμα σκουπίδια του κυρίου Νο» (2011) και «Ένα κορίτσι φτερουγίζει στον Κεραμεικό» (2012). Το 2006 τιμήθηκε με το βραβείο «Κώστα Ουράνη» της Ακαδημίας Αθηνών. Το 2000, το 2007 και το 2010 πήρε το βραβείο του περιοδικού Διαβάζω για τα βιβλία «Το άγαλμα που κρύωνε», «Η κυρία Μίνα και η Άνοιξη» και «Η σκυλίσια ζωή του γάτου Τζον Αφεντούλη». Ήταν υποψήφιος βραβείου Hans Christian Andersen για το 2012. Από τις εκδόσεις Καλέντη κυκλοφορούν επίσης τα βιβλία του: «Η επανάσταση των παλιών παιχνιδιών», «Ο ρακοσυλλέκτης γάτος Μπαμ-Μπουμ και το φεγγάρι», «Η βερικοκιά που φύτρωσε μέσα σε ένα κόκκινο γοβάκι», με ζωγραφιές της Φωτεινής Στεφανίδη, «Η δε¬σποινίς Ορθογραφία και η οικογένειά της», σε εικονογράφηση του Κώστα Θεοχάρη, και το χριστουγεννιά¬τικο βιβλίο «Ποιος είναι ο πλανήτης των Χριστουγέννων;», σε εικονογράφηση της Αιμιλίας Κονταίου, που ήταν υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Εικονογραφημένου Βιβλίου 2019.